“Wat kun je als Dom(me) doen om de controle over je sub te behouden als je sub zich verzet of probeert je te manipuleren” Deze vraag, in een forum gepost, vormde de inspiratie voor dit oorspronkelijke artikel. Het antwoord op deze vraag lijkt misschien simpel, maar is het allesbehalve. 

Verzet van een onderdanige werd een dilemma voor kim en mij zodra de nieuwigheid van onze D/s-relatie eraf was. Preciezer gezegd: toen we ontdekten dat ‘power exchange’ in de praktijk heel anders – en veel moeilijker – was dan we ons van tevoren hadden voorgesteld. We waren op de ‘juiste’ manier gestart: we praatten over wat D/s voor elk van ons betekende, wat we ervan verwachtten, wat we bereid waren te geven. We vulden elk een BDSM-checklist in, en bespraken onze grenzen en verlangens. We zetten op een rijtje wat we elk nodig hadden binnen onze D/s-relatie, zowel seksueel als met betrekking tot macht en zeggenschap. Ik las en las en las en zocht informatie over alles wat me niet duidelijk was. We praatten over de informatie die ik vond en ik leerde kim om duidelijker te communiceren. We onderhandelden, sloten compromissen en pasten afspraken aan als dat nodig was. Maar toch stuitten we op problemen rondom verzet. 

In de eerste maanden van onze relatie ontdekten we dat het verzet tegen macht of controle van iemand anders sterk is. Zelfs als de onderdanige gewend is om een deel van zijn of haar macht op te geven, steekt verzet toch de kop op. Het verzet tegen controle is normaal en een teken dat de onderdanige aangeleerde gedragspatronen (zoals discussiëren, argumenteren en manipuleren) gebruikt om zichzelf te beschermen tegen het gevoel van overweldigd, overschaduwd en misbruikt te worden. Zelfbeschermingsmechanismen treden in werking wanneer persoonlijke grenzen worden overschreden. 

Het verzet dat mijn partner voelde, manifesteerde zich op verschillende manieren: 

• Ze verzette zich tegen het feit dat ze moest letten op haar woorden en hun impact wanneer ze met mij sprak. Ze volhardde dat ze het soms vergat of niet begreep waarom haar woordkeuze zo belangrijk was. 
• Ze huilde wanneer ze geen aandacht kreeg en ik weigerde toe te geven, omdat ik niet wilde dat haar manipulatieve gedrag zou werken. Dit was echter geen bewuste manipulatie; ze handelde niet met opzet om haar zin te krijgen, maar liet zich leiden door haar emoties zonder zich bewust te zijn van hoe haar gedrag op mij overkwam. 
• We hadden discussies over haar afwerende en verdedigende houding – zij hield vol dat ze zich niet defensief opstelde, terwijl ik vond dat haar woorden en lichaamstaal anders suggereerden. 
• Ze weigerde bevelen en opdrachten uit te voeren waar ze eerder mee had ingestemd. De opdrachten leken veel gemakkelijker toen we er alleen maar over praatten, maar wanneer het erop aankwam om ze daadwerkelijk uit te voeren, vertoonde ze weerstand. Als ik haar iets vroeg wat ze niet wilde doen, verzette ze zich en probeerde ze te onderhandelen over uitzonderingen. 
• Ze vertoonde passief verzet door bijvoorbeeld naar bed te gaan zoals ik had opgedragen, maar vervolgens herhaaldelijk uit bed te komen om naar het toilet te gaan of op andere manieren wakker te blijven. 

Na dergelijke ‘momenten van verzet’ waren we uren bezig om onze ‘power exchange’ weer in balans te krijgen (bij ons was die balans 80-20 in termen van machtsverdeling). Ik besteedde veel tijd aan het leiden van gesprekken en het vermijden van ruzies. Ik gebruikte al mijn geduld en bleef geduldig, zelfs als mijn partner weerstand bood. Ik begon me af te vragen waar de macht was die ik verondersteld werd te hebben in deze ‘power exchange’. Het leek erop dat mijn partner alle macht had, niet ik. En in feite was dat waar. Als mijn partner overstuur was, werd van mij verwacht dat ik erachter kwam wat er aan de hand was. Als ze moeite had om zich aan mij over te geven, moest ik haar helpen om de controle los te laten. Als ze weerstand bood, was het mijn taak om haar te helpen het verlangen naar overgave terug te vinden. Als mijn partner bang was, moest ik de oorzaak van haar angst vinden en haar helpen die angst te overwinnen.